ลัดเลาะนอกเมืองไปเที่ยวน้ำตกกันเถอะ (หลวงพระบาง ตอน 3 )
ความเดิม แรกเริ่ม เดินทางสู่หลวงพระบาง เมืองมรดกโลก ความเดิม ย่ำย่างกลางเมืองหลวงพระบาง ตอน 2 พูสีี เป็นยอดเขาที่มีความสูงประมาณ 150 เมตร ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงพระบาง ขึ้นไปบนนั้น ก็จะเห็นตัวเมืองหลวงพระบางโดยรอบ เห็นทั้งแม่น้ำคาน และแม่น้ำโขง พูสี มีความหมายว่า ภูเขาของพระฤาษี เดิมชื่อว่า ภูสรวง ครั้นเมื่อมีฤาษีไปอาศัยอยู่ชาวบ้านจึงเรียกว่าภูฤาษี หรือภูษีมาจนถึงปัจจุบัน แต่ยังมีนักโบราณคดีบางคนเชื่อว่าภูษี อาจหมายถึง พูสีซึ่งเป็นศรีของเมืองหลวงพระบาง พระธาตุพูสี สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าอนุรุท ประมาณพุทธศักราช 2337 ตัวพระธาตุเป็นทรงดอกบัวสี่เหลี่ยมทาสีทอง ตั้งอยู่บนฐานสี่เหลี่ยมยอดประดับด้วยเศวตฉัตรทองสำริดเจ็ดชั้น สูงประมาณ 21 เมตร นอกจากนี้ยังมีสิ่งก่อสร้างทางพระพุทธศาสนาอีกหลายแห่งเช่น วัดถ้ำพูสี วัดป่าแค วัดศรีพุทธบาท วัดป่าฮวก สำหรับวัดป่าฮวกนั้น ไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้าง แต่หนังสือนำเที่ยวของ ศรันย์ บุญประเสริฐ บอกว่า กองทัพไทยมาสร้างไว้ สมัยครั้งที่ไทยมาตีลาว ต้นรัตนโกสินทร์ ( วิชาการก็เป็นนะเฟ๊ยยย ) 7 ชีวิต ที่ตะกายขึ้นเขาพูสี คนอื่นยังงัยไม่รู้ แต่จุเหนื่อย ship โอ๊ะ! ขอโทษ คนหน้าตาเกือบดี ไม่สมควรพูดอะไรเช่นนั้น อิอิ ดูท่านั่งซะก่อน ว่ามันเหนื่อยแค่ไหน เลยลืมไปว่า ควรจะนั่งได้เรียบร้อยกว่านั้น อันนี้ นี่ นั่งแบบ...ธรรมซาติมากๆ มันเผลอไปน่ะ ว่านุ่งซิ่นอยู่ จุขึ้นไปไหว้พระด้วยนะ เด๋วจะหาว่า ขี้เมาอย่างจุ ห่างวัด ห่างวา บายศรีที่เขาขายๆ กันอยู่ด้านล่าง เท่าไหร่ไม่รู้ เพราะจุไม่ได้จ่ายกะตังส์ ใครจ่ายให้มะรู้ ส่วนจุมีหน้าที่แค่ นำมาถวายพระ ขอพร และลองยกพระอธิษฐาน การยกพระอธิษฐาน ดูเหมือนจะมีเกือบทุกวัดในหลวงพระบาง แต่เพราะว่า จุยกไม่ขึ้นในวัดแรกนี้ ก็เลยไม่ยกมันแล้วล่ะ ยกแล้วเสียกำลังใจ ดูซิ ต้นแขนขนาด น้องอร (ยกน้ำหนัก) ยังยกไม่ขึ้นเลยอ่ะ ( ต๋อง นายถ่ายภาพชัดไปเปล่า เด๋วคนเขาจะคิดว่าต้นขาฉัน ) อย่างที่บอกว่า บนยอดเขาพูสี ใช่ว่าจะมีแค่วัดพูสี แต่มีบันไดเวียนไปวัดโน้นวัดนี้ จนจุงง และเกือบหลง แต่ยังดีเพื่อนฝูงยังรออยู่ด้านล่าง ไม่ทิ้งจุให้ชะเง้อ มองหาจุดโฟกัสของถนนสายนั้นที่เจอหนุ่มเสื้อดำ อยู่บนยอดพูสี เพียงลำพัง.... เฮ่อ.. วาสนา จะไม่ได้พานพบ ยกพระก็ไม่ขึ้น sad มากกกก ขอ บอก ย่ำย่าง ในเส้นทางถนนเจ้าฟ้างุ้ม เหมือนเดิม แต่ตอนแรกพวกเรายังงงๆ กันอยู่ว่ามันที่ไหน คือ วนไป เวียนมา จนพวกเรางง ทั้งๆ ที่จริงๆ มันก็เส้นเดิมนั่นแหละ และอาหารมือแรก หรือมือกลางวัน ก็คือ ข้าวปุ้น มั้ง... จุ นั่งกินสบายๆ พร้อมๆ กับสอบถามแม่ค้าลาว ตามประสา นิสัย อยากรู้อยากเห็นของจุ ( เป็นนิสัยที่ดีของนักเรียนประวัติศาสตร์ นะนั่น ) แม่ค้าคนนี้ มีลูกตั้ง 7 คน ขายข้าวปุ้น ข้าวเปียก อะไรเทือกนี้แหละ ส่งเสียลูกๆ จนได้ทำงาน ทำการ กันเกือบหมด เหลือ ลูกหล้า คนเล็กเรียน ม. 6 และกำลังจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในสาขาธรรมการ (นิติศาสตร์) แกบอกว่า แกเคยมาเชียงใหม่ด้วยล่ะ ความคิดจุนึกไปโน้นนนน พากินพาเที่ยวของพวก สมัครส.ส. (เหมือนประเทศสารขัณฑ์ ) ปรากฏว่า ไม่ใช่ คนในตลาดจัดกันไป เดินมาเรื่อยๆ ก็ถึงสี่แยก ไปรสะนี พี่โหน๋ย นุช ต๋อง แวะซื้อบัตร ซื้อโปสการ์ดกัน แต่จุไม่ซื้อแฮะ จุไม่ได้ขี้เหนียวนะ แต่ปกติ จุก็ไม่ซื้ออยู่แล้ว จุรู้ว่า บางทีสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในการส่งโปสการ์ดให้ใครสักคน เพื่อนมิตร มันอบอุ่นใจ แต่จุไม่ทำซะงั้น จุเข้าไปดูเหมือนกันนะ บางภาพ ดูแล้วไม่ชอบคนถ่ายเลย ไปถ่ายภาพชาวเขา เห็นหน้าอก ไม่พอ ให้เขาถือฟัก 2 ลูก จุไม่มีอารมณ์ขันหรอก สำหรับภาพแบบนี้ แต่บางภาพก็สวย แต่จุว่าต๋องกับตงถ่ายสวยกว่า.. มีไรมั้ยความคิดจุ ประหลาดยังงี้แหละ มาถึงที่พัก เจอน้องโทนี่กับเพื่อนนั่งดื่มเบียร์ลาวกันอยู่...จุเห็นแล้วต้องแอบกลืนน้ำลาย ว่าจะแถไปลองขอเขาจิบๆ ดู ก็กลัวจะเสียภาพลักษณ์ สาวไทย คุยๆ กับต๋องว่า บ่ายนี้จะไปไหน... เพราะโปรแกรมตอนแรกที่บอกว่า จะไปดูหนังในโรงหนังลาวนั้น สอบถามโทนี่ ปรากฏว่า ไม่มีเจ๊งไปแล้ว ก็เลยแกร่วกันเลย บ่ายนี้ ไปไหนอ่ะ จะไปน้ำตกมั้ย มันมีอะไรอ่ะ ไปน้ำตก มันก็มีน้ำตกนะซิ " " เวง นอกจากน้ำตกแล้วมีไรมั้ย" " ไม่มี " ไม่ไปก็ได้มั้ง ชอบภูเขานะ แต่ไม่ชอบน้ำตก ตามใจ ยังงัยก็ได้ งั้นเด๋วเที่ยววัดกันต่อ สักพัก เพื่อนๆ ก็มายืนรวมกัน ปานว่า จะปรึกษาไปไหนดี พร้อมๆ กับ เพื่อนโทนี่ บอกว่า เย็นนี้จะมีคอนเสิร์ตที่วัดทาดหลวง แล้วก็ชวนไปน้ำตกกวางซี ไปครับ น้ำตกนี้เป็นอีกแห่งที่หนังสือแนะนำว่าควรจะไป นั่นน้องตง ประกาศิต จุหันไปถาม ต๋องว่างัย ยังงัยก็ได้ ทียังงี้ละยังงัยก็ได้ น้องตงพูดไรมา ต๋อง โอ เค หมด อิอิ จุพูดเล่นค่ะ เพราะทุกคนก็อยากไปน้ำตกกัน ไปเล่นน้ำให้เย็นกายสบายใจ โดยเฉพาะจุจะชอบมาก ยกเว้นใครบางคน.. ( แต่พอถึงน้ำตก ก็เห็นกระดี๊กระด๊า กว่าชาวบ้านเลยนะ.... ขนาดบอกว่า ผมไม่ชอบน้ำตก แล้วถ้าชอบนี่จะขนาดไหน ) ก่อนถึงน้ำตก...เส้นทางขรุขระเล็กน้อย มีการสาดน้ำสงกรานต์พอให้เย็นๆ แต่จุไม่เปียกอ่ะ สายตาดี และหลบทัน มีหนุ่มต้น น้องตง ต๋อง และสาวจี๊ด ที่ โดนเต็มๆ รถกระป๊อ..(ที่ลาวเรียกรถรับจ้างว่าไรไม่รู้ดิ) พาเรามาจนถึงจุดหมาย ซึ่งเราต้องเดินเท้าเข้าไปในน้ำตกประมาณ กิโลเศษๆ โชเฟอร์บอกเวลาเสร็จสรรพว่า 5 โมงเย็นเจอกัน พวกเพื่อนๆ ก็ซื้อของเข้าไปทานกันที่น้ำตก แต่ไม่มีเบียร์.... ความจริงจุก็อยากดื่มเบียร์ให้ชื่นใจนะ แต่ไม่มีใครร่วมเมามายด้วย น่าสงสารตัวเองจริงๆ น้ำตกกวางซี มีหลายชั้นมาก ตอนแรกเราไปหยุดเล่นน้ำที่ชั้นนึง ไม่รู้ชั้นไหน แต่คนคนเยอะดี มี ฝรั่งโหนเชือกลงน้ำกันตูมๆ ต้นถอดเสื้อลงไปเล่น พร้อมๆ กับต๋อง ส่วนจุกับพี่โหน๋ย ต้องเปลี่ยนชุดเล่น จุว่าจะถอดเสื้อเล่นเหมือน ต้น กะ ต๋อง เหมือนกัน แหละ แต่กลัว ฝรั่งหนีหมด ฝรั่งหนี ไม่เท่าไหร่ กลัวปลากลั้นใจตาย อ่ะดิ น้องตง จิ๊ด กับนุช เขาเป็นกองเชียร์ ให้พวกเราเล่นน้ำ พวกนี้ก็ช่างกะไร มากินบรรยากาศกันอย่างเดียว ไม่คิดจะลงเล่นน้ำมั่งน้ำใสไหลเย็นยะเยือก จนน่าจะเป็นตะคริว แต่สนุกมากๆ นะ ลึกโคตร ๆ จุมีปัญหาเรื่องข้อเท้าที่เคยบาดเจ็บ ( ไม่ได้ไปเตะใครที่ไหน อ่ะ เล่นกีฬาแล้วพลาดอ่ะคะ ) กับน้ำเย็นๆ ไม่กล้าเล่นมากนัก เพราะว่า เสี่ยงต่อการเป็นตะคริว อย่างต้น ใจกล้า และสนุกกับการโหนเชือกแล้วหล่นตูมลงมา ดูน่าสนุกอ่ะ หันไปทางต๋อง บอกให้มันขึ้นไปโดด แล้วจุจะโดดตาม... แต่ต๋องใจปลาซิว แค่นี้ก็ไม่กล้า จุก็เลยไม่โดดมั่งอ่ะ ส่วนพี่โหน๋ย ไม่โดดอยู่แล้ว แต่ไม่แน่ ถ้า ต๋องโดด พี่โหน๋ยก็โดดแระ อิอิ....ความจริง จุขึ้นไปแล้วล่ะ ไปยืนจับเชือกแล้ว...แต่มันสูงอ่ะ แล้วน้ำข้างล่างมันก็เย็น ฝรั่งมันก็มาเป็นคู่ มันจะมาช่วยจุมั้ยอ่ะ ถ้าจุจมลงไปเบื้องล่าง... และถ้าจุจมลงไป ไม่สบาย แข้งขา หัก หนุ่มเสื้อดำคนนั้น จะมีโอกาสเจอกันมั้ยน๊อ... คิดได้ดังนั้น ไม่โดดมันละ กลับจาก กวางซี ไม่เปลี่ยนชุดแระ จุก็ตัวอ้วนๆ อยู่ในชุดสีดำ กางเกงขาสั้นเซ็กซี่.. แต่พวกลาวตาไม่ถึง ไม่เห็นมันมองจุจั๊กคน... อุตส่าห์เผยขาอ่อนแล้วนา กลับมาถึงที่พักอาบน้ำแต่งตัว เตรียมไปดูคอนเสิร์ต แต่แวะทานข้าวกันที่ร้านสมจัน เป็นมื้อแรกที่ได้จิบเบียร์ลาว โหยยยยยย ไม่อยากบอกเลยว่า มีความสุขมาก ใครว่าเบียร์ลาวนุ่ม จุว่า นุ่มเกินไป มันไม่เมาอ่ะ.. อาหารมื้อนี้อร่อยค่ะ โดยเฉพาะ หมกปา ระหว่างรออาหาร น้องตง กับหนุ่มต๋องเขาก็คว้ากล้องมาถ่ายรูปกัน ส่วนจุอ่ะ จิบเบียร์ก็ไม่อยากจะถ่ายรูปแล้ว น้องตงถ่ายอาหาร ส่วนหนุ่มต๋องถ่ายบรรยากาศในโต๊ะอาหาร มีอยู่มุมหนึ่ง จะถ่ายรูป นุชกับจุ "จิกตาหน่อยซิ" โอ้ แม่เจ้า... ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า จะได้ยินคำนี้ จุกับนุช (คง) คิดเหมือนกันในใจว่า "แล้วกรู จะจิกเป็นมั้ยเนี่ย " แต่ที่สุดแล้ว คนที่ จิกตา เป็นนางแบบและนายแบบให้หนุ่มต๋องได้ก็คือ สาวจี๊ดกับหนุ่มต้น เรียกว่า จิกตากับกล้องกันเพลินไปเลย เสร็จจากทานข้าวก็เดินไล่เลาะไปตามถนนเลียบโขงทะลุไปงานคอนเสิร์ต หน้าวัดทาดหลวง ทันได้เห็น ซุปเปอร์สตาร์สาว อเล็กซานดร้า( ใช่มั้ยหว่า) ไกลๆ แต่กว่าจะฝ่าผู้คนไปถึงด้านหน้าเวทีได้ เธอก็ลงจากเวทีไปแล้ว แต่ก็มีนักร้องหนุ่มๆ คนหนึ่งมาร้องเพลงต่อ ชื่ออะไรต้องถามสาวจี๊ด ขานั้น จำชื่อนักร้องแม่น (จุจำชื่อนักร้องไม่ค่อยได้ อย่าว่าแต่นักร้องลาวเลย นักร้องไทย บางคนจุยังจำไม่ได้) และนักร้องคนนี้คงจะดังเหมือนกันเพราะคนลาวมอบดอกม้งดอกไม้ ขอจับถือจ้าละหวั่นอยู่หน้าเวที แต่จุว่ามันแปลกๆ นะคะ กับการดูคอนเสิร์ตของชาวหลวงพระบาง มีอยู่เพลงนึง High way star อย่างมันส์อ่ะ จุงี้ ควบคุมตัวเองไม่อยู่ ต้อง โยกหัว แล้วกระโดดโลดเต้น แบบว่า ขาร็อกอ่ะคะ ปรากฏว่า ชาวลาวที่อยู่รอบๆ ไม่ดูคอนเสิร์ต หันมาดูจุกันเป็นแถว คงเห็นจุเป็นตัวประหลาด ว่า แย่จัง จุน่ะ ไม่อายหรอก รุ่นนี้แล้ว... แต่คนที่อายอ่ะ น้องตง.. คุณน้องยืนห่างจากกลุ่มเลย อ้ายนุชสะกิด จุๆ แกไปเต้น ข้างๆ น้องตง ดิ เรื่องแกล้งคนขอให้บอก จุเดินไปใกล้ๆ กะจะเต้นแบบลืมโลก น้องตง กระซิบ พี่ๆ เขามองกันใหญ่แล้ว ให้สงสารน้องตง เลยไม่เต้นก็ได้ฟ่ะ (น้องตงเขาชอบดูคอนเสิร์ตเงียบๆ ) ไปเดินดูงานดีกว่า ว่าขายไรมั่ง ภายในงานเหมือนงานวัดสมัยก่อนของบ้านเรา ทั้งม้าหมุน ชิงช้าสวรรค์ รถบั้ม และที่ มีมากๆ เลยก็คือ การพนันค่ะ ทั้งปาโป่ง ตักไข่ ตอกฆ้อน น้ำเต้า ปูปลา และ บิงโก คนงี้เล่นตรึม เสร็จจากงานวัด เอ๊ย งานคอนเสิร์ต ก็ไปเธคกันละงานนี้ ชื่อ เธค ดาวฟ้า มั้ง ถ้าจุจำไม่ผิด เข้าไปบรรยากาศเหมือนบาร์ยังงัยยังงั้น มีคนเต้นบนฟอร์... มีการ์ดยืนคุมหน้าเวที ประมาณ 10 คนได้ ยืนเรียงเป็นหน้ากระดานด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไร้ความรู้สึก พอๆ กับ ชายหนุ่ม 2 คน ตง ต๋อง ที่นั่งหน้าเป็นม้าหมากรุกอยู่ที่โต๊ะ เหมือนมี พ่อมาคุมให้ลูกๆ มาแดนซ์ในเธค คนแดนซ์ก็ไม่ใช่ใครหรอก แก่ๆ ทั้งนั้น ทั้งต้น พี่โหน๋ย และจุ ที่น่าสนใจคือ อาหาร อ้ายนุชสั่ง เฟร์นฟาย บริกร บอกไม่มีครับ แล้วมีอะไร มีทอดมันครับ งั้นเอาทอดมันมาที่นึง และแล้ว ทอดมันของเขา ก็มี มันฝรั่งทอดเป็นเส้นๆ ซึ่งพวกเราเรียกมันว่า เฟร์นฟายนั่นเอง... ก็ถูกของเขา ทอดมัน (ฝรั่ง) อยู่ได้แป๊บๆ เราก็ออกจากเธค เพราะไม่ไหวอ่ะ เพลงไรไม่รู้ ขาร็อกอย่างจุ ขัดใจ หวังใจว่า จะได้ดูรำวง ก็ไม่ได้ดู วันหลังถึงได้รู้ว่า มีรำวงเหมือนกัน แต่ต้องมาตอนหัวค่ำ เราไปกันดึกแล้วเลยไม่มี คืนนั้น กลับมาก็หลับค่ะ .... รอไปเที่ยวต่อพรุ่งนี้ ที่วัดเชียงทอง ตามไปดู ---- เยือนหลวงพระบางวันแรกของน้องตงตามไปดู------เยือนหลวงพระบางวันที่ 3 ของน้องตงตามไปดู ---- เยือนหลวงพระบางกับความประทับใจของน้องตงสาระ สุดๆ กับ หนุ่ม T_Ang สบายดี หลวงพระบาง ตอน 3 ล่องโขง 6 ชั่วโมง สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 ตลาดเช้า สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 วัดใหม่ หอพิพิธภัณฑ์ หมายเหตุ... ขอบคุณพิเศษ พี่โหน๋ย และ ต๋อง สำหรับรูปประกอบบางรูปค่ะ Create Date : 24 เมษายน 2549 45 comments Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 13:09:02 น. Counter : 2011 Pageviews. ShareTweet
ตามไปดู ---- เยือนหลวงพระบางวันแรกของน้องตงตามไปดู------เยือนหลวงพระบางวันที่ 3 ของน้องตงตามไปดู ---- เยือนหลวงพระบางกับความประทับใจของน้องตงสาระ สุดๆ กับ หนุ่ม T_Ang สบายดี หลวงพระบาง ตอน 3 ล่องโขง 6 ชั่วโมง สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 ตลาดเช้า สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 วัดใหม่ หอพิพิธภัณฑ์